Doktersassistente Marissa Arends: “Iemand helpen, dat is écht dankbaar werk”

Assistenten zijn de steun en toeverlaat voor huisartsen, praktijkmanagers en andere professionals in de praktijk. Bij CGM hebben wij dan ook veel respect voor deze bijzondere groep zorgverleners en het fantastische werk dat zij doen voor hun patiënten en collega’s. Daarom organiseren wij van 4 t/m 8 maart de Week van de Doktersassistent. Om de twee dagen publiceren wij een nieuw interview met een doktersassistent op onze website. Vandaag gaan we van start met doktersassistente Marissa Arends van Huisartsen Erica. 

“Mijn allereerste reden om doktersassistente te worden, was omdat ik graag wou bellen. Toen ik 15 à 16 jaar was, leek mij dat namelijk hartstikke leuk om te doen. Dan kun je ook telefoniste worden, maar de zus van een vriendin van mij was doktersassistente. En twintig jaar geleden kon je nog gewoon bij een huisartsenpraktijk binnenlopen en even meekijken (natuurlijk niet bij patiënten of hun gegevens). Het leek me fantastisch, vooral het medische gedeelte sprak me aan. Dus ik dacht: dít ga ik doen!”, aldus Marissa Arends, die al sinds 2006 werkzaam is bij Huisartsen Erica.

Anno 2024 vindt ze de afwisseling in haar werk als doktersassistente nog wel het allerleukst. Dit varieert van telefoontjes en spreekuren tot nogal wat organisatie- en regelwerk, waarbij haar opleiding tot praktijkmanager haar goed van pas komt. Verder geniet ze van het goede patiëntencontact dat ze heeft. “Doordat ik hier al achttien jaar werk, ken ik sommige patiënten al jaren.”

‘Verschillende persoonlijkheden werken goed samen’

Gevraagd naar de grootste kracht van het team van Huisartsen Erica, noemt ze de verscheidenheid aan expertises en persoonlijkheden. “In onze praktijk werken bijna twintig mensen, waaronder huisartsen, assistentes, physician assistants, praktijkondersteuners en stagiaires. Het is gezellig, maar we zijn heel verschillend van elkaar. Juist daardoor kunnen we heel goed samenwerken. Als je allemaal dezelfde persoonlijkheid hebt, werkt dat voor geen meter, want je vliegt elkaar zo in de haren”, zegt Marissa, die net als haar collega’s werkt met het huisartseninformatiesysteem CGM HUISARTS. “Ik ben tevreden over CGM HUISARTS, weet mijn weg door het HIS goed te vinden en vind het een heel fijn systeem. Daarnaast is het prettig dat je als gebruiker wordt gevraagd om mee te denken. Zo ben ik twee dagen na een nieuwe softwarewijziging spontaan gebeld door een CGM-contactpersoon die mij vroeg naar mijn ervaringen met de software sinds de update. Dat kan ik waarderen.”

‘Mijn eerste werkdag was doodeng’

Dan over haar werk als doktersassistente: is het nog steeds even leuk als haar allereerste werkdag? “Nou, toen ik voor het eerst begon, was ik doodsbang, ook om telefoontjes af te handelen. Want je hebt je diploma dan wel, maar het is nog maar de vraag of je het ook kán. De gewone klachten, zoals last aan de schouder, waren prima te doen. Maar de échte spoedgevallen vond ik doodeng. Dat was niet alleen de eerste dag zo, maar ook de eerste maanden. Daarom vind ik het juist zo mooi dat het desondanks gewoon allemaal heel goed is gegaan. Als ik eraan denk hoe weinig ik toen wist, en dat vergelijk met de kennis en ervaring die ik nu heb, dan verbaas ik mij erover hoe ik die begindagen ben doorgekomen.” 

‘Mooi als je mensen kunt helpen’

Marissa is enthousiast, maar ook nuchter over haar beroep: “Als je in een restaurant werkt, draait het vooral om plezier. Maar de meeste mensen komen naar de praktijk omdat hen iets mankeert. In die zin is het geen vrolijk vak. Vroeger kwamen hier patiënten die zwanger waren, maar zij gaan nu ook allemaal naar een verloskundige. Maar het varieert ook hoe ernstig de klachten zijn. Juist dan is het des te mooier als je mensen kunt helpen. En dat is niet bij iedereen zo hoor. Soms zijn mensen boos en kun je niet alles oplossen. Van de tien mensen die je aan de telefoon krijgt, zijn er acht tevreden en twee ontevreden; ook dat hoort erbij. Maar het mooiste is als je mensen kunt helpen, al is het door hen informatie te verstrekken waarmee ze verder kunnen. Dan is het écht dankbaar werk.”

‘Familieleden patiënten het meest dankbaar’

Gelukkig heeft ze in haar loopbaan al zoveel mooie reacties van patiënten gekregen dat het onmogelijk is om ‘de leukste’ eruit te kiezen. Daarbij valt het haar op dat de familieleden van patiënten die zijn geholpen nog wel het meest dankbaar zijn van allemaal. “Bijvoorbeeld dat we meteen een ambulance hebben geregeld voor iemand met pijn op de borst, zónder te wachten op de dokter. Soms krijg je achteraf dan nog een kaartje, bloemetje of een leuk complimentje van patiënten die je hebt geholpen. Vertellen ze me dat ik zo’n lieverd ben. We hebben weleens een taart gekregen...zó groot, dat het eigenlijk niet meer normaal was. Daar hebben we met het hele team wel drie dagen van gegeten. Dat hoeft dan allemaal niet, want daar zijn we voor, maar je ziet dat mensen echt blij zijn om wat wij voor hen of hun dierbaren hebben gedaan; vooral in de acute en palliatieve zorg zie je dat terug. En dát is waar wij het voor doen.”