Doktersassistente Moniek Jansen-Groen: “Voor patiënten is het heel fijn als je rust uitstraalt” 

Van 4 t/m 8 maart organiseren we bij CGM de Week van de Doktersassistent. Om de twee dagen publiceren wij een nieuw interview met een doktersassistent op onze website. Vandaag is het woord aan doktersassistente Moniek Jansen-Groen van Praktijk de Heer, van Gorcum en Bom. Ze vertelt over de pracht van het vak, de verhoogde werkdruk in huisartsenpraktijken en het brede takenpakket van de doktersassistente. “Sommige mensen zijn van mening dat je gewoon een baliemiep bent die afspraken moet maken. Nou, dat is dus niet zo, want wij doen nog zoveel meer.”

Moniek Jansen-Groen is al twaalf jaar werkzaam bij de huisartsenpraktijk in Nieuwerkerk aan den IJssel. Daar werkt ze in een team van vijf assistentes, drie poh-ers, drie huisartsen en een haio. Het vak van doktersassistente blijkt echter niet haar eerste liefde te zijn. “Ik ben eigenlijk reisadviseuse van beroep. Hartstikke leuk om te doen, maar de reiswereld stortte een aantal jaar geleden in. Toen ben ik een opleiding tot doktersassistente gaan volgen bij het St. Franciscus Gasthuis & Vlietland. Ik kon kiezen uit de richtingen verpleegkundige en doktersassistente, en het leek mij leuker om doktersassistente te zijn. Vooral de variatie van administratie en patiëntenwerk sprak mij aan. Van bloedafnames en oren uitspuiten tot het contact met mensen. Je kunt met je handen werken en met het hoofd.”

‘Nee hoor, ik doe dit al jaren’

“In mijn begintijd als doktersassistente mocht ik meteen bloedprikken. Ik weet nog dat ik op mijn eerste werkdag een vaccinatie mocht zetten bij een meneer die dat toch wel heel spannend vond. Als grapje zei hij dan ook: ‘Voor jou is het gelukkig niet de eerste keer’. Dus ik zei: ‘Nee hoor, ik doe dit al jaren’. Hij heeft nooit doorgehad dat het mijn eerste werkdag was en dat heb ik hem ook niet verteld. Gewoon laten blijken dat ik een oude rot in het vak ben, haha!”

‘Werkdruk huisartsenpraktijken is hoog’

Inmiddels is ze een schat aan ervaring rijker en vindt ze het werk nog altijd even leuk. “Het wordt ook steeds leuker, want je raakt er meer bedreven in en daar krijg je weer meer vertrouwen van. Tegelijkertijd is het werk de laatste jaren ook wat lastiger geworden. De werkdruk wordt steeds hoger, omdat veel mensen de huisartsenpraktijk gaan bellen. Mensen individualiseren heel erg; de vraag die ze vroeger bij wijze van spreken aan hun buurvrouw zouden stellen, leggen ze nu voor aan hun huisarts. Daarnaast zijn de ziekenhuizen enorm onderbezet, met als gevolg dat ook deze patiënten steeds vaker de huisartsenpraktijk bellen met vragen.”

‘Assistentes doen zoveel meer...’

Hoewel ze van mening is dat er al genoeg ‘Dagen van...’ zijn in de wereld, vindt Moniek het een goede zaak dat de Dag van de Doktersassistent ooit in het leven is geroepen. “Sommige mensen zijn van mening dat je gewoon een baliemiep bent die afspraken moet maken. Nou, dat is dus niet zo, want wij doen nog zoveel meer. We maken verwijzingen, prikken bloed en kunnen vragen snel beantwoorden. We proberen de spreekuren zo goed mogelijk in te delen om ervoor te zorgen dat de huisartsen niet iedere keer uit de tijd lopen. En ook het uitvragen van patiënten is een belangrijk onderdeel van ons werk.”

‘Rust uitstralen fijn voor patiënten’

In dit goedgevulde takenpakket beleeft ze het grootste plezier aan mensen helpen, op welke manier dan ook. “Als assistente ben ik de persoon tussen de patiënt en huisarts. Vaak willen mensen meteen de huisarts spreken, terwijl dat op dat moment niet mogelijk is. De kunst is dan om het telefoongesprek op zo’n manier af te sluiten dat het niet alleen goed is voor de praktijk, maar ook de patiënt met een tevreden gevoel achterlaat. Dat is een mooi spel, maar ik vind het vooral leuk om met mensen om te gaan. Dat was al zo in mijn tijd in het Sint Franciscus, waar ik onder meer op de afdelingen kinderpoli en kaakchirurgie heb gewerkt. Juist voor deze patiënten is het heel fijn als je rust uitstraalt, zodat zij de geruststelling hebben dat je precies weet wat je aan het doen ben. Het is leuk als je dat kunt, maar het geeft ook écht voldoening.”

Humor en teamspirit 

Deze persoonlijke benadering heeft zich ook bij Praktijk de Heer, van Gorcum en Bom uitbetaald in vele leuke patiëntreacties die worden bijgehouden in ‘VIM’metjes’ en ‘PIM’tjes’. Ofwel: Veilig Incidenten Melden (VIM) en Positieve Incidenten Melden (PIM). “De PIM’metjes registreren we als patiënten ons hebben bedankt voor onze snelle hulp, of als ze ons een kaartje of bonbons willen sturen. Daarnaast houden we een lijst bij die funny bones heet. Daar staan allemaal grappige gebeurtenissen in die wij hier meemaken, van versprekingen tot bloopers”, aldus Moniek, die daarmee duidelijk maakt dat het qua humor en teamspirit wel goed zit bij de praktijk. Daar wordt dan ook in geïnvesteerd: “Ieder jaar gaan we in juni met het hele praktijkteam gezellig uit eten. En in september organiseren we altijd een teamuitje. Dan doen we dan samen met de fysiotherapeuten, pedicures en andere zorgverleners die hier komen. Ook dat is altijd heel leuk!”